سلام!
امروز میخوام در مورد به اشتراک گذاری (Sharing) یه پوشه توی شبکه براتون بنویسم. البته این مدل از به اشتراک گذاری، خیلی سادهست و بیشتر برای شبکههای خانگی و اداری (Workgroup/ Homegroup) کاربرد داره. توی شبکههای محلی (LAN) بزرگ که دامنه (Domain) دارن و از طریق اکتیو دایرکتوری (AD/ Active Directory) کنترل میشن و اشتراک گذاری هم از طریق ویندوز سرور انجام میشه، داستان یه کم فرق میکنه؛ امّا اصل موضوع یکیه.
1) قدم اول برای اشتراک گذاری یه پوشه، اینه که روش راست کلیک کنید و از پنجرهای که باز میشه، وارد تب (Tab) Sharing بشید.

2) توی پنجرهی جدیدی که باز میشه، مربع کنار گزینهی Share this folder رو تیک بزنید. با این کار، پوشهی شما به اشتراک گذاشته میشه. امّا نکاتی هست که باید بهش توجه کنید.
توی این قسمت، باکسی (Box) رو میبینید که بالاش نوشته Share name . توی این باکس، میتونید اسم فولدر رو تغییر بدید، به نحوی که برای افراد دیگه با این اسم جدید نشون داده بشه.
قسمت پایین پنجره هم گزینهی Permissions رو میبینید که باهاش کار داریم! روی این گزینه کلید کنید تا بریم قسمت بعدی:
3) توی پنجرهای که براتون باز میشه، شما میتونید به کاربران مختلف داخل شبکهتون دسترسی های مختلف رو به محتویات داخل این پوشه بدید. بیاید یه نگاهی به پنجرهی Permissions بندازیم:
میزان دسترسی توی این پنجره، به دو حالت Read و Change تقسیم میشه و گزینهی Full Control هم یعنی دسترسی تمام و کمال به محتویات پوشه.
در حالتهای پیشرفته، ما برای تنظیمات میزان دسترسی کاربران به محتویات یه پوشه، از این قسمت استفاده نمیکنیم. برای همین هم توی این قسمت، برای گروه Everyone (یعنی تمام کاربران) دسترسی رو در حالت Full Control قرار میدیم تا از یه جای دیگه میزان دسترسیها رو قشنگ مشخص کنیم.
الان وقتی که OK رو بزنید، با این پنجره روبهرو میشید که آدرس پوشهی به اشتراکگذاری شدهی شما رو هم نوشته براتون:
4) حالا میریم سر وقت تَب (tab) Security:
توی این پنجره، فهرستی از کاربران رو میبینید که یه کم با جزئیات بیشتری تقسیم بندی شدهن. توی این قسمت، این کاربران رو میبینید:
1- Authenticated Users: یعنی کاربران احراز هویت شده. این کاربران، کاربرانی هستن که میزان دسترسی اونها به شبکه مشخص شده و به شبکه دسترسی دارن.
2- SYSTEM: یعنی خودِ سیستم. بعضی وقتها ویندوز به هر دلیلی نیاز داره که به یک سری از پوشهها دسترسی داشته باشه. این برای همونه!
3- Users: یعنی کاربرانی که روی خود سیستم (نه در شبکه) تعریف شدهن.
4- نام کاربر: نام کابرانی که (محلی یا تحت شبکه) میزان دسترسیشون به فولدر، جداگانه مشخص شده.
نکته: شاید از خودتون بپرسید که تفاوت بین Authenticated Users و Everyone چیه. باید بگم که Authenticated Users، کاربرانی هستن که دارای نام کاربری و رمز عبور (Username and Password) هستن و به محض ورود به شبکه، احراز هویت میشن و مشخصات اونها توی شبکه معلومه. امّا Everyone یعنی همه! یعنی جدا از افرادی که عضو شبکه هستن، کاربرانی که به صورت محلی (Local) روی سیستم کار میکنن. مثل کاربرانی که خارج از شبکه روی یه سیستم تعریف شدن یا کاربر ارشد/ ادمین خود سیستم (Local Administrator).
5) میبینید که کاربر من () دسترسی کامل به محتویات پوشه نداره و فقط میتونه اونها رو بخونه و اجرا کنه (Read & execute)، محتویات پوشه رو ببینه (List folder content)، و اینکه اونها رو بخونه (Read). حالا فرض کنید که میخوایم به این کاربر دسترسی کامل به پوشه بدیم. برای این کار روی گزینهی Edit کلیک میکنیم تا این پنجره برامون باز بشه:
توی این پنجره، کاربر مورد نظرمون رو انتخاب میکنیم و میزان دسترسی اون رو مشخص میکنیم و نهایتاً گزینهی OK رو میزنیم.
میزان دسترسیها، به این صورت هست:
1- دسترسی کامل (Full Control)
2- ویرایش کردن (Modify)
3- خواندن و اجرا کردن (Read & execute)
4- فهرست کردن محتویات پوشه (List folder contents)
5- خواندن (Read)
6- نوشتن (Write)
7- دسترسیهای ویژه (Special Permissions)
امیدوارم که این مطلب به دردتون خورده باشه.
اگه سؤالی داشتید، از قسمت نظرات یا قسمت ارتباط به من میتونید سؤالتون رو بپرسید و من هم سعی میکنم پاسخ شما رو بدم.
خداحافظ